Imagin Liam

Biegłaś przed siebie zapłakana. Obrazy rozmazywały ci się przed oczami. Nie zwracałaś uwagi na ludzi, którzy obracali głowy na twój widok. Po prostu biegłaś. Chciałaś rzucić się z mostu i po prostu zapomnieć o tych wszystkich rzeczach. Myśli jak szalone przelatywały ci przez głowę. ,,Tata wraca do domu pijany. Mama gotuje a ten się na nią rzuca. Bije ją. Ty siedzisz w kącie i widzisz to wszystko. Ojciec podchodzi do ciebie i wyzywa cię od najgorszych.'' Te wszystkie złe wspomnienia wirowały w twojej głowie niczym tornado. Biegłaś dalej. Nagle przed tobą ukazała się obraz parku. Wbiegłaś do niego, usiadłaś na ławce i zaczęłaś płakać. Nagle czujesz na ramionach czyjeś dłonie. Obracasz się i widzisz Liam'a z 1D.
- Coś się stało? - pyta chłopak siadając koło ciebie.
Ty nie odpowiadasz tylko przytulasz się do Liam'a i zaczynasz jeszcze bardziej płakać. Liam przytula cię i po kilku minutach odsuwa cię od siebie i ściera ci łzy z twarzy.- Co się stało? - pyta jeszcze raz.Ty chociaż nie znasz go więcej niż z wywiadów to wiesz, że możesz mu zaufać. Pociągasz nosem i opowiadasz mu swoją historię. Liam przez cały czas uważnie słucha. Kiedy kończysz znowu zaczynasz szlochać,a Liam przytula cię i mówi szeptem:
- Wszystko będzie dobrze. Obiecuję...

Trzy miesiące później.

Liam pomógł ci. Dzięki niemu odżyłaś. Twój ojciec ma sprawę w sądzie. Mieszkasz razem z Liam'em. Twoja mama miała sprawę rozwodową, którą wygrała. Znalazła sobię pracę i chłopaka. Ty i liam spodziewaciesię córki. A ty zawsze będziesz mu wdzięczna za to że wysłuchał cię tamtego dnia w parku.